Iedere keer dat ik de stad ‘s-Hertogenbosch binnenrijd, voelt het alsof ik thuiskom. Voordat ik in Breda woonde, heb ik namelijk jaren in die stad vertoefd. Tijdens mijn studie woonde ik daar op kamers en na mijn studie ben ik nog een tijd blijven hangen. Nog steeds ben ik ook de mening toegedaan dat ik ooit daar weer ga wonen…

Ook Carnaval in die stad, dan alleen omgedoopt tot Oeteldonk, blijft een van de leukste evenementen in het jaar. De kielen (ook hier in Kielegat te zien, ik weet het), de rood-wit-gele sjaals (ook ik heb er ooit een gebreid met de hulp van mijn moeder), het brengt allemaal een apart sfeertje met zich mee. Een van de leukste dingen aan Oeteldonk zijn de de kikkers, iedereen heeft op de een of andere manier wel een verwijzing naar een kikker op zijn outfit bevestigd.

Deze week kwam mijn kans om mijn liefde/genegenheid voor Den Bosch in taartvorm om te zetten. Ik werd gevraagd om een taartje te maken voor een echte Bosschenaar die van vissen houdt. Dat heb ik dus omgezet in een vissende kikker…

De biscuit is een naturel biscuit gevuld met bosvruchtenvlaaivulling en -jam. De taart is bekleed met fondant.